Είσαι πελάτης χονδρικής?

Η διαδικασία είναι απλή και εύκολη.Στείλτε μας το όνομα και το τηλέφωνό σας στο

 email: zetazografou.fee@gmai

Αλπακάς

Με αυτή την λέξη αναφερόμαστε σε κάποια κράματα που έχουν χρώμα ασημί, και αποτελούνται κυρίως από χαλκό, νικέλιο και ψευδάργυρο, σε αναλογία κατά προσέγγιση 60-20-20. Σε άλλες χώρες είναι περισσότερο γνωστά σαν “Nickel Silver” ή “German Silver” ή “white metal” ή “white bronze”. Στην Ελλάδα για τα κράματα αυτά χρησιμοποιείται και ο όρος «αρζαντό».Έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς σαν υποκατάστατα του ασημιού, για κατασκευή κοσμημάτων ή σκευών. Είναι κατάλληλα για την κατασκευή μουσικών οργάνων όπως φλάουτα, σαξόφωνα και τρομπέτες γιατί παράγουν ωραίο ήχο.Η μεταλλοτεχνία του αλπακά για την κατασκευή κοσμημάτων και διακοσμητικών είναι παρόμοια με του ασημιού όσον αφορά την συγκόλληση και τις οξειδώσεις. Είναι πιό δύσκαμπτος όσον αφορά την εξέλαση και εξόλκηση και είναι αρκετά πιό σκληρός από το ασήμι για χαράξεις.

Ο αλπακάς ανήκει στην οικογένεια κραμάτων που έχουν σαν πρωτεύον συστατικό τον χαλκό και στην αρχαία ελληνική γλώσσα είχαν την ονομασία κρατέρωμα. Το νικέλιο προστίθεται σε αυτή την περίπτωση λόγω της ισχυρής χρωστικής του δύναμης ώστε το κράμα να αποκτήσει αργυρόλευκο χρώμα. Όσο αυξάνεται η περιεκτικότητα του νικελίου το χρώμα του κράματος γίνεται πιό λευκό αλλά συγχρόνως αυξάνεται η σκληρότητά του.

Χαλκός

Ο χαλκός είναι ένα μέταλλο με χαρακτηριστικό κοκκινωπό χρώμα. Είναι το πρώτο μέταλλο που χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι πριν από 7.000 περίπου χρόνια για να κατασκευάσουν όπλα και εργαλεία, αλλά αργότερα κοσμήματα και διακοσμητικά. Η σημασία του μετάλλου αυτού και η μεταλλουργία του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι ιστορικοί να ονομάσουν αυτή την περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας «Εποχή του χαλκού». Τα χρόνια εκείνα το πιο γνωστά ορυχεία χαλκού ήταν στην Κύπρο, γι αυτό αργότερα οι Ρωμαίοι ονόμασαν τον χαλκό «cyprium», και αργότερα “cuprum”από την Ασσυριακή ονομασία για την Κύπρο, που ήταν «Kipar

Χειροποίητο ονομάζουμε ένα κόσμημα, που για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μόνον εργαλεία χειρός, όπως οι πένσες η σέγα η λίμα, σφυράκια κ.λ.π. Στο χειροποίητο κόσμημα δεν χρησιμοποιούνται ηλεκτροκίνητες μηχανές, και το κόσμημα δεν έχει χυτά ή πρεσσαριστά μέρη. Ειδικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή χειροποίητων κοσμημάτων είναι το ρεπουσσέ, η κοκκίδωση, η χαρακτική κ.α. Και για την διακόσμησή του το σμάλτο. Ειδικά το τελικό φινίρισμα (λούστρο) μπορεί να γίνει με ηλεκτροκίνητη βούρτσα.

Τα χειροποίητα κοσμήματα έχουν μία μοναδικότητα, που αντιστοιχεί στον καλλιτέχνη και τις τεχνικές που μετέρχεται, στο ανεπανάληπτο της κατασκευής και στο ότι πάντα θα υπάρχουν τεχνικές που το έμπειρο ανθρώπινο χέρι, θα τις υλοποιήσει πιο σωστά από τα μηχανήματα. . Ένα χειροποίητο κόσμημα φτιαγμένο από έμπειρο τεχνίτη, είναι κατά κανόνα ακριβότερο από ένα κόσμημα παραγωγής.

Η τάση για βιομηχανοποίηση των πάντων και για μαζική παραγωγή, τείνουν να εξορίσουν το χειροποίητο κόσμημα στην παραγωγή μόνο μοντέλων για αναπαραγωγή. Για τους ανθρώπους όμως που γνωρίζουν, η τεχνογνωσία και η ψυχή του καλλιτέχνη που ενσωματώνεται στο χειροποίητο κόσμημα, δεν πρόκειται να υποκατασταθεί από ένα βιομηχανικό κατασκεύασμα, όσο τέλειο και αν γίνει.

Η «αντίσταση» στην ισοπέδωση που επιφέρει η βιομηχανική παραγωγή, ξεκίνησε από κάποιους καλλιεργημένους και ανήσυχους καλλιτέχνες και τεχνίτες στην Αγγλία το 1861. Δημιούργησαν το κίνημα “arts and crafts”και οργανώθηκαν σε συντεχνίες που παρήγαγαν προϊόντα μοναδικού design, και κατασκευασμένα εξολοκλήρου στο χέρι. Οι συντεχνίες που παρήγαγαν αντικείμενα με αυτή τη φιλοσοφία, διοργάνωναν μέχρι το 1912 επιτυχημένες εκθέσεις δημιουργιών τους . Οι καλλιτέχνες του κινήματος “arts and crafts” επισήμαναν στο κοινό τις σημαντικές διαφορές του βιομηχανικού αντικειμένου από το χειροποίητο δημιούργημα, και εκπαίδευσαν ένα ενημερωμένο και καλλιεργημένο κομμάτι του καταναλωτικού κοινού, να αναζητά την διαφορά στην ποιότητα της χειροποίητης κατασκευής.

Τα μηνύματα του κινήματος “arts and crafts” στη σημερινή εποχή είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Σήμερα τα προϊόντα που διακινούνται στην αγορά εντάσσονται σε δύο κατηγορίες. Στη μία κατηγορία είναι αυτά που παράγονται στα εργοστάσια της Ασίας, όπου οι εργάτες δουλεύουν σε συνθήκες δουλείας, και παράγουν προϊόντα με κοντινή ημερομηνία λήξης, για να συνεχιστεί ο κύκλος της υπερκατανάλωσης . Η δεύτερη κατηγορία είναι τα επώνυμα προϊόντα , τα λεγόμενα brands, όπου επιτελεία διαφημιστών και τεχνικών του marketing