Τα μέταλλα
Αλπακάς
Με αυτή την λέξη αναφερόμαστε σε κάποια κράματα που έχουν χρώμα ασημί, και αποτελούνται κυρίως από χαλκό, νικέλιο και ψευδάργυρο, σε αναλογία κατά προσέγγιση 60-20-20. Σε άλλες χώρες είναι περισσότερο γνωστά σαν “Nickel Silver” ή “German Silver” ή “white metal” ή “white bronze”. Στην Ελλάδα για τα κράματα αυτά χρησιμοποιείται και ο όρος «αρζαντό».
Έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς σαν υποκατάστατα του ασημιού, για κατασκευή κοσμημάτων ή σκευών. Είναι κατάλληλα για την κατασκευή μουσικών οργάνων όπως φλάουτα, σαξόφωνα και τρομπέτες γιατί παράγουν ωραίο ήχο.
Η μεταλλοτεχνία του αλπακά για την κατασκευή κοσμημάτων και διακοσμητικών είναι παρόμοια με του ασημιού όσον αφορά την συγκόλληση και τις οξειδώσεις. Είναι πιό δύσκαμπτος όσον αφορά την εξέλαση και εξόλκηση και είναι αρκετά πιό σκληρός από το ασήμι για χαράξεις.
Ο αλπακάς ανήκει στην οικογένεια κραμάτων που έχουν σαν πρωτεύον συστατικό τον χαλκό και στην αρχαία ελληνική γλώσσα είχαν την ονομασία κρατέρωμα. Το νικέλιο προστίθεται σε αυτή την περίπτωση λόγω της ισχυρής χρωστικής του δύναμης ώστε το κράμα να αποκτήσει αργυρόλευκο χρώμα. Όσο αυξάνεται η περιεκτικότητα του νικελίου το χρώμα του κράματος γίνεται πιό λευκό αλλά συγχρόνως αυξάνεται η σκληρότητά του.
Χαλκός
Ο χαλκός είναι ένα μέταλλο με χαρακτηριστικό κοκκινωπό χρώμα. Είναι το πρώτο μέταλλο που χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι πριν από 7.000 περίπου χρόνια για να κατασκευάσουν όπλα και εργαλεία, αλλά αργότερα κοσμήματα και διακοσμητικά. Η σημασία του μετάλλου αυτού και η μεταλλουργία του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι ιστορικοί να ονομάσουν αυτή την περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας «Εποχή του χαλκού». Τα χρόνια εκείνα το πιο γνωστά ορυχεία χαλκού ήταν στην Κύπρο, γι αυτό αργότερα οι Ρωμαίοι ονόμασαν τον χαλκό «cyprium», και αργότερα “cuprum”από την Ασσυριακή ονομασία για την Κύπρο, που ήταν «Kipar”. Από αυτές τις λέξεις προήλθε και η σύγχρονη ονομασία στην αγγλική , που είναι copper. Η Ελληνική ονομασία «χαλκός» προήλθε από την λέξη χάλκη (κάλχη) που θα πει πορφυρός, λόγω του χρώματος του
Τα κράματα του χαλκού, ορείχαλκος και μπρούτζος, ήταν γνωστά επίσης από τους πρώτους ιστορικούς χρόνους. Σήμερα ο χαλκός αποτελεί συστατικό πολλών ακόμη κραμάτων όπως ο αλπακάς.
Μπρούτζος
Ο Μπρούτζος είναι ένα κράμα χαλκού 88%, και κασσίτερου 12%. Σε ειδικές περιπτώσεις περιέχει μικρές ποσότητες άλλων μετάλλων όπως αρσενικό, αντιμόνιο ή μόλυβδο. Το αρσενικό και το αντιμόνιο προσδίδουν σκληρότητα στο κράμα, ενώ ο μόλυβδος διευκολύνει την χύτευσή του. Το χρώμα του μπρούτζου μοιάζει με τον χρυσό, και οξειδώνεται ελάχιστα. Η οξείδωση του μπρούτζου έχει πράσινη απόχρωση όπως και του βασικού συστατικού του του χαλκού. Ο μπρούτζος μπορεί να οξειδωθεί τεχνητά (πατίνα) με ενδιαφέροντα αισθητικά αποτελέσματα. Στην πράξη συχνά μπερδεύουμε τον μπρούτζο με τον ορείχαλκο.
Ορείχαλκος
Είναι ένα κράμα χαλκού και ψευδαργύρου. Η αναλογία των δύο μετάλλων στο κράμα ποικίλει. Η συνήθης περιεκτικότητα του ορείχαλκου σε ψευδάργυρο κυμαίνεται από 30% – 45%. Αναλόγως με την χρήση για την οποία προορίζονται, προστίθενται στα κράματα ορείχαλκου μικροποσότητες άλλων μετάλλων όπως κασσίτερος, ή μαγγάνιο, ή μόλυβδος κ.λ.π. Το κάθε ένα από αυτά τα κράματα αποκτά κάποια επιθυμητή ιδιότητα όπως π.χ. τα μολυβδούχα κράματα ορείχαλκου έχουν καλύτερη ροή κατά την χύτευση. Ο ορείχαλκος μοιάζει στην εμφάνιση και στις ιδιότητες με τον μπρούτζο, και συχνά συγχέεται με αυτόν. Έχει πολύ καλές ακουστικές ιδιότητες, και χρησιμοποιείται στην κατασκευή μουσικών οργάνων, σαξόφωνο, τρομπόνι, τούμπα κ.λ.π.
Χειροποίητα κοσμήματα
Χειροποίητο ονομάζουμε ένα κόσμημα, που για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μόνον εργαλεία χειρός, όπως οι πένσες η σέγα η λίμα, σφυράκια κ.λ.π. Στο χειροποίητο κόσμημα δεν χρησιμοποιούνται ηλεκτροκίνητες μηχανές, και το κόσμημα δεν έχει χυτά ή πρεσσαριστά μέρη. Ειδικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή χειροποίητων κοσμημάτων είναι το ρεπουσσέ, η κοκκίδωση, η χαρακτική κ.α. Και για την διακόσμησή του το σμάλτο. Ειδικά το τελικό φινίρισμα (λούστρο) μπορεί να γίνει με ηλεκτροκίνητη βούρτσα.
Τα χειροποίητα κοσμήματα έχουν μία μοναδικότητα, που αντιστοιχεί στον καλλιτέχνη και τις τεχνικές που μετέρχεται, στο ανεπανάληπτο της κατασκευής και στο ότι πάντα θα υπάρχουν τεχνικές που το έμπειρο ανθρώπινο χέρι, θα τις υλοποιήσει πιο σωστά από τα μηχανήματα. . Ένα χειροποίητο κόσμημα φτιαγμένο από έμπειρο τεχνίτη, είναι κατά κανόνα ακριβότερο από ένα κόσμημα παραγωγής.
Η τάση για βιομηχανοποίηση των πάντων και για μαζική παραγωγή, τείνουν να εξορίσουν το χειροποίητο κόσμημα στην παραγωγή μόνο μοντέλων για αναπαραγωγή. Για τους ανθρώπους όμως που γνωρίζουν, η τεχνογνωσία και η ψυχή του καλλιτέχνη που ενσωματώνεται στο χειροποίητο κόσμημα, δεν πρόκειται να υποκατασταθεί από ένα βιομηχανικό κατασκεύασμα, όσο τέλειο και αν γίνει.
Η «αντίσταση» στην ισοπέδωση που επιφέρει η βιομηχανική παραγωγή, ξεκίνησε από κάποιους καλλιεργημένους και ανήσυχους καλλιτέχνες και τεχνίτες στην Αγγλία το 1861. Δημιούργησαν το κίνημα “arts and crafts”και οργανώθηκαν σε συντεχνίες που παρήγαγαν προϊόντα μοναδικού design, και κατασκευασμένα εξολοκλήρου στο χέρι. Οι συντεχνίες που παρήγαγαν αντικείμενα με αυτή τη φιλοσοφία, διοργάνωναν μέχρι το 1912 επιτυχημένες εκθέσεις δημιουργιών τους . Οι καλλιτέχνες του κινήματος “arts and crafts” επισήμαναν στο κοινό τις σημαντικές διαφορές του βιομηχανικού αντικειμένου από το χειροποίητο δημιούργημα, και εκπαίδευσαν ένα ενημερωμένο και καλλιεργημένο κομμάτι του καταναλωτικού κοινού, να αναζητά την διαφορά στην ποιότητα της χειροποίητης κατασκευής.
Τα μηνύματα του κινήματος “arts and crafts” στη σημερινή εποχή είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Σήμερα τα προϊόντα που διακινούνται στην αγορά εντάσσονται σε δύο κατηγορίες. Στη μία κατηγορία είναι αυτά που παράγονται στα εργοστάσια της Ασίας, όπου οι εργάτες δουλεύουν σε συνθήκες δουλείας, και παράγουν προϊόντα με κοντινή ημερομηνία λήξης, για να συνεχιστεί ο κύκλος της υπερκατανάλωσης . Η δεύτερη κατηγορία είναι τα επώνυμα προϊόντα , τα λεγόμενα brands, όπου επιτελεία διαφημιστών και τεχνικών του marketing προσπαθούν να πείσουν το παγκόσμιο κοινό, ότι δεν έχει σημασία το προϊόν, αλλά η ετικέτα του, και το κύρος που αντλεί ο καταναλωτής από αυτήν. Ανάμεσα σε αυτές τις συμπληγάδες πέτρες κινείται η παραγωγή των μικρών παραγωγών και των καλλιτεχνών, με γνώση του αντικειμένου τους και μεράκι, που απευθύνονται σε ένα κοινό που θέλει να διατηρήσει το δικαίωμα της ουσιαστικής επιλογής.
Συντήρηση Κοσμημάτων
Στο εργαστήριό μας θα βρείτε μοναδικά χειροποίητα κοσμήματα φτιαγμένα με πολύ αγάπη, μεράκι και αφοσίωση!
Τα κοσμήματα μας φτιάχνονται κυρίως από μέταλλα και ημιπολύτιμες πέτρες.
Κάποιες φορές πειραματιζόμαστε και με άλλα εναλλακτικά υλικά.
Η μεγάλη μας αγάπη όμως είναι τα μέταλλα!
Τα περισσότερα μέταλλα οξειδώνονται (μαυρίζουν η θαμπώνουν) με την πάροδο του χρόνου.
Είναι όμως εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε ότι επανέρχονται στην αρχική τους κατάσταση!
Τα μέταλλα που χρησιμοποιούνται στο εργαστήριό μας είναι:
• χαλκός
• ορείχαλκος
• αλπακάς
Κάθε χειροποίητο κόσμημα είναι μοναδικό και για να διατηρηθεί στην αρχική του κατάσταση χρειάζεται φροντίδα!
Χρήσιμες συμβουλές φροντίδας:
• Αποφεύγουμε να κοιμόμαστε με τα κοσμήματά μας καθώς ο ιδρώτας αυξάνει την πιθανότητα αλλοίωσης στην επιφάνεια του μετάλλου.
• Φροντίζουμε να εφαρμόσουμε πρώτα τα προϊόντα καλλωπισμού που χρησιμοποιούμε (καλλυντικά, αρώματα, λακ, κρέμα σώματος, κλπ.) και μετά να φορέσουμε τα κοσμήματα μας.
• Φυλάσσουμε τα κοσμήματα μας σε χωριστά κουτιά, συσκευασίες ή θήκες που τα συνοδεύουν.
• Αποφεύγουμε να φυλάσσουμε τα κοσμήματα μας σε μέρη με υγρασία καθώς αυξάνεται η πιθανότητα οξείδωσης.
• Μείνετε μακριά από νερό, ειδικά από πισίνες και αλατόνερο.
• Επίσης αποφεύγετε την επαφή με χημικά και καθαριστικά σπιτιού.
“Καθαρισμός κοσμημάτων”
Ο καθαρισμός των μετάλλων αλπακά, ορειχάλκου, χαλκού, γίνεται με ειδικές κρέμες καθαριστικά του εμπορίου.
Τα μέταλλα αυτά μπορούν να καθαρίσουν όμως και με απλούς πατροπαράδοτους τρόπους όπως:
• Υγρό πιάτων η σαπούνι
(Πλύνετε με χλιαρό νερό, υγρό πιάτων ή σαπούνι το κόσμημα σας.
Αφού το σκουπίσετε προσεκτικά, το αποθηκεύετε ξεχωριστά από τα υπόλοιπα κοσμήματα.
Έτσι απομακρύνετε τους διαβρωτικούς παράγοντες που προσκολλιούνται σε αυτά.)
• Μαγειρική σόδα:
(Ρίξτε μαγειρική σόδα σε ένα μαλακό βρεγμένο πανί και τρίψτε με αυτό το κόσμημα για 2-3 λεπτά.)
• Οδοντόπαστα:
(Καθαρίστε με μία μικρή ποσότητα οδοντόπαστας και μαλακό πανί.
Τρίβετε και ξεβγάζετε πολύ καλά και σκουπίζετε πάρα πολύ καλά.)
Αν δεν τα καταφέρετε φέρτε τα στον ειδικό!
